ملاتونين باعث تحريک استخوان سازي شده و همچنين واکنش سيستم ايمني بدن را بر مي‌انگيزد، که اين دو فاکتور در سلامت پريودونتال فرد مؤثر هستند.
از زمان کشف ملاتونين در سال 1917 تاکنون، نقش ملاتونين در بسياري از فعاليت‌هاي بيولوژيکي بدن آشکار شده من جمله تنظيم ريتم خواب و همچنين مبارزه با راديکال‌هاي آزاد که ممکن است منجر به بروز سرطان و ساير بيماريهاي دستگاه خود ايمني گردند.
مولفان اين مقاله دست به بررسي‌هاي گسترده‌يي زدند تا نقش ملاتونين را در سلامت دهان مورد ارزيابي قراردهند من جمله نقش ملاتونين به عنوان يک آنتي‌اکسيدان و حذف کننده‌ي راديکال‌هاي آزاد، نقش ملاتونين به عنوان يک محرک در تشکيل استخوان و نقش ملاتونين در بيماريهاي پريودونتال.
در اين بررسي‌ها قوياً آشکار شد که ملاتونين ممکن است يک نقش کليدي در سلامت پريودونتال و حفظ استخوان آلوئول بازي کند به اين‌گونه که فعاليت سلول‌هايي که باعث تحليل استخوان مي‌گردند را محدود کرده و باعث افزايش واکنش دفاعي بدن نسبت به باکتري‌هاي مولد بيماري پريودونتال مي‌گردد.
يکي از نويسندگان اين مقاله به نام دکتر Antonio Cutando مي‌گويد اگر چه در اين بررسي مستقيماً به بررسي نقش ملاتونين در معالجه‌ي بيماريهاي پريودونتال پرداخته نشده اما ارزش اين را دارد که درآينده تحقيقات بيشتري در اين مورد انجام پذيرد. وي افزود که ملاتونين نقش فيزيولوژيکي مهمي را در دندانپزشکي و معالجه‌ي بيماريهاي پريودونتال دارد که هنوز به طور کامل آشکار نشده است.
ملاتونين همچنين داراي تأثيرات قوي آنتي‌اکسيدان و ضد التهابي مي‌باشد که باعث ارتقاي سطح واکنش دفاعي سيستم ايمني بدن نسبت به عفونت‌ها مي‌شود. نتايج بررسي‌هاي اخير برملا ساخت که ميزان ملاتونين موجود در بزاق بسته به شدت بيماري پريودونتال متغير بوده واين نشان مي‌دهد که ملاتونين ممکن است بدن را در برابر باکتري‌هاي مولد بيماري پريودونتال و التهاب محافظت نمايد.
دخانيات ممکن است نتايج برخي ازاعمال جراحي را در درازمدت تحت تأثير قراردهد.
بنا به تحقيقي که درماه سپتامبر گذشته در ژورنال پريودونتولوژي به چاپ رسيد افراد غير سيگاري از اعمال جراحي پريودونتال نتايج مطلوب‌تري به دست مي‌آورند تا افراد سيگاري. در اين بررسي 10 فرد سيگاري و 10 فرد غير سيگاري براي مدت 2 سال تحت نظر قرارگرفتند تا تأثير دود سيگار روي جراحي پريودونتال مورد بررسي قرارگيرد. پس از 2 سال مشاهده شد که پسروي لثه (Recession) در نواحي که تحت عمل جراحي قرارگرفته‌اند در افراد سيگاري بيشتر از افراد غير سيگاري است. تحقيقات نشان داده‌اند که دود سيگار توانايي بدن را در ترميم خود پس از عمل جراحي مختل مي‌سازد. اما بررسي فوق که جديدترين مي‌باشد نشان داده است که دود سيگار ممکن است نتايج اعمال جراحي پريودونتال را در درازمدت به مخاطره بياندازد.
دکتر Preston Miller رئيس آکادمي پريودونتولوژي آمريکا بيان داشت که اين بسيار مهم است تا بيمار قبل از هر عمل جراحي پريودونتال استعمال دخانيات را متوقف کند تا نتايج مطلوب‌تري عايد وي گردد.
بررسي‌ها نشان داده‌اند که عوامل بسياري سلامت شخص را تحت تأثير قرار مي‌دهند من جمله تغذيه، مقدار خواب، فشارهاي روحي، استعمال دخانيات و ورزش.
طبق تحقيقي که اخيراً صورت گرفته دو مورد از مهمترين اين عوامل در نحوه‌ي زندگي همانا خواب و مصرف سيگار مي‌باشد. در اين تحقيق، گروهي متشکل از 219 کارگر کارخانه در ژاپن از سال 1999 تا 2003 تحت نظر قرارگرفتند تا تأثير عوامل مختلف زندگي در پيشروي بيماريهاي پريودونتال مورد ارزيابي قرار بگيرد.
زندگي هر کارگر از نقطه نظر عوامل زير مورد بررسي قرارگرفت: ورزش، مصرف الکل، استعمال دخانيات، ساعات خواب، تغذيه، فشار روحي، ساعات کار و خوردن صبحانه.
اين بررسي آشکار ساخت که از مهمترين عواملي که مستقلاً پيشروي بيماري پريودونتال را تحت تأثير قرار مي‌دهند استعمال دخانيات و سپس ميزان خواب مي‌باشند. بيش از 41 درصد از کارگراني که طي سالهاي 1999 تا 2003 بيماري پريودونتال در آنها پيشروي کرده بود، سيگاري بودند علاوه بر اين کمبود خواب به عنوان يک فاکتور مهم در پيشروي بيماريهاي پريودونتال شناخته شد. پيشروي بيماري در افرادي که روزانه 7 تا 8 ساعت خواب داشتند کمتر از کساني بود که روزانه 6 ساعت يا کمتر مي‌خوابيدند.
استرس زياد و مصرف روزانه‌ي الکل نيز سهم بسزايي در پيشرفت بيماريهاي پريودونتال داشتند.
دکتر Muneo Tanaka سرپرست تحقيقات فوق گفت که يافته‌هاي ما همسو با ديگر شواهدي است که استعمال سيگار را عامل مهمي در به خطر انداختن سلامت دهان مي‌دانند.
وي افزود تعداد مطالعاتي که نقش خواب را به عنوان يک فاکتور مستقل در پيشروي بيماري پريودونتال مورد بررسي قرار مي‌دهند محدود مي‌باشند.
وي گفت کمبود خواب ممکن است واکنش سيستم ايمني بدن را تضعيف نمايد و در نهايت منجر به پيشروي بيماري‌هايي مثل بيماري پريودونتال شود. دکتر Preston Miller رئيس آکادمي پريودونتولوژي آمريکا مي‌گويد فاکتورهاي ديگري در زندگي به غير از مسواک زدن و استفاده از نخ دندان وجود دارند که ممکن است سلامت دهان را تحت تأثير قراردهند. تغييرات ساده‌يي در شيوه ي زندگي مانند خواب کافي به بيماران کمک مي‌کند تا سلامت پريودونتال خويش را بهبودي بخشند.
وي افزود نحوه‌ي زندگي افراد ممکن است سلامت کلي بدن را تحت تأثير قراردهد چرا که طبق شواهد فراوان سلامت دهان فرد و بيماريهاي سيستمي در ارتباط با يکديگرند.
اضطراب در پيشروي بيماري پريودونتال نقش مهمي بازي مي‌کند.
طبق يک بررسي که در ماه آگوست در ژورنال پريودونتولوژي به چاپ رسيد رابطه‌ي زيادي بين بيماريهاي لثه و استرس وجود دارد.
57 درصد ازاين بررسي‌ها نشانگر آن بود که رابطه‌ي مثبتي بين بيماريهاي پريودونتال و فاکتورهاي روانشناسيک مانند استرس، اضطراب، پريشاني،افسردگي و تنهايي وجود دارد.
دکتر D.Peruzzo نويسنده‌ي مقاله مي‌گويد که هنوز تحقيقات زيادتري لازم است تا رابطه‌ي قطعي بين استرس و بروز بيماريهاي پريودونتال معلوم شود ولي به هر حال افرادي که استرس کمتري دارند ريسک پايين‌تري براي ابتلا به بيماريهاي پريودونتال دارا مي‌باشند.
محققان بر اين باورند که هورمون کورتيزول ممکن است در ارتباط بين استرس و بيماريهاي پريودونتال ايفاي نقش نمايد.
بنا به بررسي ديگري که اخيراً در ژورنال پريودونتولوژي به چاپ رسيد افزايش ميزان هورمون کورتيزول ممکن است باعث تخريب بيشتر لثه و استخوان آلوئول گردد که اين فرآيند از عواقب بيماري پريودونتال مي‌باشد.
دکتر Miller مي‌گويد افرادي که داراي ميزان استرس زيادي هستند طبيعتاً عادات نامطلوب خويش راگسترش مي‌دهند مانند عدم رعايت بهداشت دهان و دندان، افزايش مصرف نيکوتين، الکل يا مواد مخدر، که اينها همگي براي سلامت پريودونتال مضر مي‌باشند.وي افزود بيماران بايد از طرق مختلف مانند ورزش، رژيم غذايي مناسب، خواب کافي و غيره با استرس مقابله کنند.
وي اظهار داشت گرچه مکمل‌هاي طبيعي مانند ويتامين‌هايC ,E ,D ، کلسيم و غيره داراي تأثيرات مهمي روي بيماريهاي پريودونتال هستند ولي بيماران توجه داشته باشند که اين مکمل‌ها به تنهايي نمي‌توانند جانشيني براي مراقبت‌هاي پريودونتال محسوب شوند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر