اثرات ویتامین ث در بدن انسان و اثرات آن بر روی چشم و بیمارهای شبکیه چشم

دکتر هنریک فن گرسدورف   (Dr. Henrique von Gersdorff)از دانشگاه اورگان می گوید ما کشف کردیم سلولهای عصبی شبکیه چشم برای عملکرد مناسب باید در محیط حاوی دوز بالای ویتامین ث غوطه ور باشند. از آنجا که شبکیه بخشی از دستگاه عصبی مرکزی است ممکن است ویتامین ث در مغز هم نقش مهمی ایفا کند.
در مغز گیرنده های خاصی به نام گیرنده های  گابا یا  GABA receptor وجود دارد (GABA مخفف گاماآمینو بوتیریک اسید است). گیرنده های گابا در مغزبرای نورونهای تحریکی در نقش ترمز عمل کرده و جلوی تحریک شدن بیش از حد آنها را می گیرند. پژوهشگران دانشگاه اورگان کشف کرده اند در شبکیه چشم ماهی قرمز در صورتی که ویتامین ث از محیط حذف شود گیرنده های گابا غیرفعال می شوند. این آزمایش به این دلیل برروی شبکیه چشم ماهی قرمز انجام شده که بر خلاف سایر سلولهای سیستم عصبی مرکزی که در مغز و نخاع قرار دارند دسترسی به سلولهای عصبی شبکیه برای انجام چنین آزمایشهائی به راحتی امکان پذیر بوده و ساختار کلی شبکیه چشم ماهی قرمز هم با  شبکیه چشم انسان یکسان است.
دکترگرسدورف می گوید احتمال دارد گیرنده های گابا در کل مغز به ویتامین ث نیاز داشته باشند و از آنجا که ویتامین ث یک آنتی اکسیدان طبیعی مهم است ممکن است در حفاظت گیرنده ها و سلولها در مقابل تخریب زودهنگام نقش داشه باشد.
نقش ویتامین ث در مغز هنوز به خوبی روشن نیست. اگر فردی به کمبود ویتامین ث دچار شود ذخائر این ویتامین در مغز در مقایسه با سایر اندامها به مدت طولانی تری حفظ می شوند. دکتر فن گرسدورف می گوید شاید مغز آخرین اندامی باشد که ویتامین ث خود را از دست می دهد. این یافته ها در توضیح علائم اسکوربوت هم کاربرد دارند. کمبود شدید ویتامین ث به بیماری اسکوربوت منجر می شود و افسردگی یکی از علائم این بیماری است. شاید این افسردگی از کمبود ویتامین ث در مغز ناشی شود. به همین ترتیب می توان دربیماریهائی مثل آب سیاه و صرع نیزنقشی برای کمبود ویتامین ث پیشنهاد کرد. در هردو مورد فعالیت تحریکی نورونها در شبکیه و مغز بیش از حد است و احتمال دارد عملکردگیرنده های گابا دچار اختلال شده باشد.  
دکتر فن گرسدورف می گوید شاید رژیم غذائی غنی از ویتامین ث برای افراد مستعد ابتلا به آب سیاه مفید باشد. او می افزاید: این یک فرضیه است و هنوز راه زیادی تا اثبات آن باقی مانده است اما یافته های ما نشان می دهند که می توان با توجه به این نقش ویتامین ث فرضیه ها و راهکارهای درمانی جدیدی را پیشنهادکرد.

هیچ نظری موجود نیست: