B-Glucan-بتاگلوکان

بتاگلوکان   B-Glucan

بتاگلوکان پلی‌ساکارید غیر‌نشاسته‌ای و محلول در آب است که در دیواره سلولی دانه‌های غلات مثل جو، یولاف، گندم، چاودار، سورگوم و برنج یافت می‌شود و هم‌چنین در مخمرها، باکتری‌ها، جلبک‌ها نیز وجود دارد. از لحاظ ساختاری در دانه‌های غلات، بتاگلوکان متشکل از زنجیره‌های خطی با واحد‌های بتا D گلوکوپیرانوز است که توسط پیوندهای بتا(3 -1) و بتا(4 -1) به هم متصل شده‌اند در حالی‌که بتاگلوکان مخمر نانوایی نوع متفاوتی از پیوند را دارا می‌باشد‌ و از واحدهای بتا(3-1) و بتا(6-1) تشکیل شده است.
ویژگی محلول‌های بتاگلوکان
بتاگلوکان به‌دلیل آرایش انعطاف‌پذیر آن، محلول در آب بوده و معمولا محلول‌های آن از ویسکوزیته بالایی برخوردارند. مقدار ویسکوزیته محلول‌های آن بین dl / g 6/9- 3/0 وابسته به وزن ملکولی پلی‌ساکارید گزارش شده است. محلول‌های بتاگلوکان ویسکوزیته ظاهری بالایی در سرعت‌های برشی پایین به نمایش می‌گذارند و هم‌چنین مانند سیالات ویسکوالاستیک تحت سرعت‌های برشی بالا رفتار رقیق‌شونده‌ای از خود نشان می‌دهند. در غلظت‌های نسبتا بالا، محلول 10-4 درصد بتاگلوکان قادر به تشکیل شبکه ژلی با خصوصایت برگشت‌پذیری در برابر حرارت می‌باشد.
اثرات سلامتی‌بخش

-         کاهش مدت زمان عبور مواد از روده
-          جلوگیری از یبوست وکاهش خطر ابتلا به سرطان کولون و تولید اسیدهای چرب کوتاه زنجیره
-         کاهش کلسترول خون
-         کاهش میزان گلوکز خون و کاهش انسولین در ارتباط با کنترل دیابت
-         کاهش فاکتورهای موثر در بیماری‌هایی نظیر چاقی، چربی خون بالا، بیماری‌های قلبی عروقی، سرطان، فشار خون بالا
-         تقویت سیستم ایمنی بدن و فعال سازی لوکوسیت‌ها، فعالیت ضدتوموری
-          بتاگلوکان بر گسترش ممانعت از فعالیت ویروس ایدز نیز تاثیرگذار است.
معمولا برای دستیابی به چنین اثراتی از سوی اداره غذا و داروی امریکا، مصرف روزانه حدود 3 گرم بتاگلوکان پیشنهاد شده است.
کاربرد بتاگلوکان در صنایع غذایی
-         بافت‌دهندگی
-         پایدارکنندگی
-          تشکیل ژل
کاربرد بتاگلوکان در غلات صبحانه
-         کاهش فعالیت آبی مناسب با افزایش طول عمر محصول
-         . اضافه نمودن بتاگلوکان یولاف به منظور تثبیت سلولی لاکتوباسیلوس رامنوس در قالب‌های صبحانه شکلاتی صورت پذیرفت که منجر به تثبیت سلولی بالاتر در دمای 20 درجه سانتی‌گراد شد.و اندیکس گلایسمیک پایین‌تری را از خود نشان دادند.
کاربرد بتاگلوکان در محصولات پخت(نان، محصولات پخته‌شده، خمیر)
-         افزایش فیبرهای محلول در نان
-          حجم قرص نان را بهبود و موجب می‌شود سفتی نان نیز بهتر شود
-          کاهش شرایط هایپرگلایسمیک و هیپرانسولیمنیک می‌شود
-          ویژگی‌های ویسکوالاستیک، رئولوژیک و ارگانولپتیک  نان تاثیر می‌گذارد.
-         در خمیر کیک باعث بهبود ویژگی‌های فیزیکی و رئولوژیکی محصول می‌شود.
-         در پاستا وجود بتاگلوکان پاسخ گلایسمیک کمتری را به‌دنبال دارد که در جلوگیری از بروز بیماری‌های قلبی عروقی مفید واقع می‌شود
-         در بیسکویت افزودن این هیدروکلویید در شکل نوتریم او- بی (با 10 درصد بتاگلوکان)(مخلوطی از بتاگلوکان در شکل هیدروکلویید که از عمل‌آوری دانه و آرد یولاف با استفاده از فرایند حراتی حاصل می‌شود) و سی‌تریم20(با 20 درصد بتاگلوکان) چسبندگی، طعم و مزه و مقدار رطوبت را در مقایسه با بیسکویت شاهد افزایش می دهد.

کاربرد بتاگلوکان در صنایع لبنی
-         بتاگلوکان یولاف به عنوان یک جایگزین چربی در تولید ماست بکار میرود.
-         افزایش ویسکوزیته و زمان ماندگاری ماست  می شود و به‌دنبال آن سینرسیس محصول کاهش می یابد.
-         افزودن کنسانتره بتاگلوکان به شیر موجب افزایش قابل توجهی در میزان اسید استیک و بوتریک اسید در طول رسیدن پنیر می‌شود.
-         در نوشیدنی‌های پروبیوتیک افزودن بتاگلوکان ضمن افزایش تاثیرات سلامتی‌بخش، پایداری نوشیدنی‌ها را ارتقاء می‌بخشد.
-         استفاده همزمان از بتاگلوکان در کنار پروتیین های آب پنیر در محصولات غذایی نقش چشمگیری در کنترل و ممانعت از بیماری‌های خاص نشان داده است.


کاربرد بتاگلوکان در محصولات گوشتی
-         یک جایگزین چربی
-         ویژگی‌های حفظ و نگه‌داری آب، رنگ و مزه سوسیس تاثیر می‌گذارند.

کاربرد بتاگلوکان در محصولات دیگر(دسرها، سس‌ها، نوشیدنی‌ها)

-         درسس‌مایونز کم‌چرب افزودن بتاگلوکان جو  باعت کاهش میزان مصرف چربی می شود.
-         در نوشیدنی‌ها بتاگلوکان یولاف به‌واسطه نقش فیبر رژیمی و احساس دهانی که به‌دلیل ویسکوزیته بالا ایجاد می‌کند به عنوان جایگزینی برای صمغ عربی، پکتین، آلژینات، صمغ زانتان و سی ام سی  می‌تواند استفاده شود.

منابع:
-         بتاگلوکان غلات ترکیب فراسودمند، ویژگی‌ها و کاربردهای آن در محصولات غذایی روح‌الله تجلی، مهران اعلمی
-         امیری عقدائی، س.س. استخراج بتاگلوکان از جو بدون پوشینه و استفاده از آن در سس مایونز، 1389، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان



خواص طبی و موارد استفاده از بتاگلوکان


نام لاتین: Beta Glucan


بتاگلوکان قندی است که در دیواره سلولی باکتری ها، قارچ ها، مخمرها، جلبک ها، گلسنگ ها و گیاهانی مثل جو دو سر وجود دارد و بعضاً استفاده دارویی دارد.

در مواد غذایی به عنوان افزودنی در سالاد، دسر فریز شده و خامه و پنیر مورد استفاده قرار می گیرد.

چندین نوع مکمل بتاگلوکان موجود است که جذب آن تنها در صورتی امکان پذیر است که تحت یک فرآیند خاص به نام میکرونایز، عناصر گلوکان به کمتر از 1میکرون تبدیل شوند.

نحوه کارکرد بتاگلوکان




بتاگلوکان می تواند کلسترول خون را با جلوگیری از جذب آن در معده و روده در هنگام مصرف خوراکی کاهش دهد. در صورت تزریق، بتاگلوکان می تواند سیستم ایمنی بدن را تحریک کند با افزایش ترکیبات شیمیایی که از عفونت پیشگیری می کنند.



موارد مصرف و اثرگذاری بتاگلوکان


احتمال بالای اثر:

  • کلسترول بالا. دریافت بتاگلوکان از مخمر یا جو می تواند سطح کلسترول کلی و بد را کاهش دهد.

احتمال اثر بر:

  • تب یونجه. مصرف روزانه یک فرآورده خاص حاوی بتاگلوکان مخمر به مدت 4هفته می تواند آلرژی نسبت به یونجه را کاهش دهد.
  • سرطان. تزریق نوع خاصی از بتاگلوکان در مفاصل می تواند عمر فرد را در برخی سرطان ها افزایش دهد. هرچند این درمان حداقل می بایست 1سال به طول بیانجامد.
  • پیشگیری از عفونت پس از جراحی. تزریق بتاگلوکان خطر عفونت پس از جراحی را کاهش می دهد. همچنین خطر بروز برخی عفونت های شدید به نام سپسیس را نیز در بیماران تروما کاهش می دهد.

شواهد ناکافی برای اثر:

  • تبخال. مصرف بتاگلوکان برای 20روز تبخال را کاهش می دهد.
  • دیابت. برخی مطالعات بیان کرده اند که مصرف روزانه بتاگلوکان جو دو سر در نان به مدت سه هفته می تواند سطح کلسترول و انسولین را بهبود ببخشد. اما مطالعات دیگری نشان داده اند که مصرف بتاگلوکان در نان یا سوپ بر قندخون یا کلسترول افراد دیابتی اثری ندارد. این تفاوت می تواند ناشی از طول درمان، مقدار مصرفی بتاگلوکان و یا آماده سازی بتاگلوکان باشد.
  • ایدز. تزریق بتاگلوکان یک یا دو بار در هفته می تواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کند.
  • ویروس پاپیلوم. استفاده از بتاگلوکان بر روی پوست می تواند واکنش های پوستی را نسبت به درمان این ویروس کاهش دهد.
  • فشارخون بالا. برخی نتایج اولیه نشان از عدم تاثیر خوردن جو دو سر حاوی بتاگلوکان بر کاهش فشار داشت. هرچند، این کاهش در افراد دارای شاخص توده بدنی بیشتر ملاحظه شد.
  • سندروم روده تحریک پذیر. مصرف یک فرآورده خاص حاوی بتاگلوکان، انوسیتول و آنزیم های گوارشی درد و نفخ را کاهش می دهد اما نه دیگر علایم.
  • ریکاوری پس از جراحی. خوردن روزانه نان حاوی بتاگلوکان جو برای 3ماه درد شکم و نفخ را پس از جراحی شکم کاهش می دهد.
  • عفونت ریوی. تحقیقات اولیه نشان داده که مصرف روزانه بتاگلوکان به مدت 12هفته می تواند کیفیت زندگی را بهبود ببخشد، اما بر هیچ علامت خاصی تاثیر ندارد. دیگر مطالعات نشان دادند که مصرف بتاگلوکان می تواند خطر عفونت های ریوی را در ورزشکاران از جمله دوندگان و دوچرخه سواران کاهش دهد.
  • عفونت رحم. مالیدن یک محصول خاص حاوی بتاگلوکان بر روی پوست می تواند خطر ابتلا را کاهش دهد.
  • کاهش وزن. خوردن روزانه اسنک های حاوی بتاگلوکان به مدت 3ماه اثری در کاهش وزن نخواهد داشت.
  • سندروم خستگی مزمن
  • استرس جسمی و روحی
  • سرماخوردگی
  • آنفلوآنزا
  • مشکلات کبدی
  • بیماری لایم
  • آسم
  • عفونت گوش
  • پیری
  • زخم های کولیت و بیماری کروهن
  • فیبرومیالژیا
  • آرتریت روماتیسمی
  • ام اس
  • مشکلات پوستی
  • چین و چروک
  • زخم بستر
  • زخم
  • سوختگی
  • زخم های دیابتی
  • سوختگی های پرتوی



عوارض جانبی و ایمنی بتاگلوکان


مصرف به اندازه آن اغلب بی خطر است.

مصرف خوراکی آن، تزریق وریدی، تزریق به عضلا و یا استفاده آن بر روی پوست در مقادیر دارویی در کوتاه مدت بی خطر است. از مصرف بیش از 15گرم در روز و یا ظرف بیش از 8هفته خودداری کنید. محلول های تزریقی که دارای ریزعناصر هستند بی خطر نیستند. می توانند باعث آسیب به طحال، لختگی خون و دیگر اختلالات خطرناک شوند.

عوارض بالقوه مصرف خوراکی بتاگلوکان مشخص نیست. تزریق آن می تواند منجر به سوزش، تب و درد در آن ناحیه، سردرد، در پشت و مفاصل، تهوع، استفراغ، اسهال، سرگیجه، فشار بالا یا پایین، برافروختگی، جوش، کاهش گلبول های سفید خون و افزایش ادرار شود.

 ملاحظات و هشدارها


حاملگی و شیردهی: عدم وجود اطلاعات کافی

ایدز: مبتلايان به ایدزی که بتاگلوکان ساخته شده از مخمر دریافت می کنند در کف دست و پایشان لکه های زخیمی شکل می گیرد. این شرایط حین دو هفته شروع درمان ظاهر شده و پس از گذشت 2تا4 هفته پس از اتمام ناپدید می شوند.



تداخلات بتاگلوکان


تداخل به میزان اندک:

  • داروهای کاهنده سیستم ایمنی

بتاگلوکان سیستم ایمنی را افزایش می دهد. با این افزایش از اثربخشی این داروها کاسته می شود.

مثل آزاتوپرین، باسیلیکسیماب، سیکلوزپورین، داسلیزوماب، موروموناب، میکوفنولات، تاکرولیموس،  سیرولیموس، پردنیسون و کورتیکواسترویید.



دوز مصرفی بتاگلوکان


خوراکی:

  • کلسترول بالا: 7.5 گرم دو بار در روز بتاگلوکان تخمیری اضافه شده به آب میوه. بتاگلوکان جو نیز در دوز 3تا10 گرمی.

تزریقی:

تزریق وریدی بتاگلوکان در عفونت ایدز، افزایش عمر فرد سرطانی و پیشگیری از عفونت پس از جراحی صورت می گیرد

 قارچ های دارویی درخدمت درمان سرطان :شیوه ای برای اثرات ضد سرطانی و مکانیسم های فرضی عملکرد

ترکیبات فعال زیستی درقارچ های دارویی

قارچ های دارویی عملکرد ضدرشد وتوسعه  سلول های سرطانی داردبه دلیل دارابودن تعدادی از ترکیبات فعال بیولوژیکی.این ترکیبات شامل به طورعمده ترکیبات باوزن مولکولی سنگین مانند پلی ساکاریدها ،پروتئین ها و لیپید ها وهمچنین تعدادی از متابولیت های کم وزن مولکولی مانند لکتین ها ،لاکتون ها ،ترپنوئیدها ،الکالوئیدها،سترول ها ومواد فنلی می باشند.

متابولیت های حیاتی فعال با وزن مولکولی زیاد

این مولکول ها بطورعمده شامل پلی ساکاریدها ، ترکیبات پروتئین-پلی ساکارید /گلوکوکانژوگیت ها (گلیکوپروتئینها ، گیلیکوپپتیدها،پروتئوگلیکان ها)و پروتئین ها که ازطریق متابولیسم اولیه تولید می شوند و برای ادامه رشدشان وتولید بیومس ضروری هستند.این متابولیت ها اجزاء جدایی ناپذیر از اندام بارده قارچ ها و همچنین بعنوان میسلیوم می باشند.

پلی ساکاریدها(بتاگلوکان ها)

پلی ساکارید ها از نظر ساختاری جزء ماکرومولکول ها می باشند.پلی مرهایی هستند که به وفور در دیواره سلولی قارچ های ماکرویافت می شوند.آنها از ترکیبات شیمیایی مختلف شامل بتا گلوکان ها ، هتروبتا گلوکان ها ، گلیکان ها و هتروگلیکان ها با خواص انتی توموری و تنظیم پاسخ سیستم ایمنی(ایمونومدولیتینگ).

گلوکانها پلی ساکاریدهایی هستند که منحصرا از زیرواحد های D-کلوکزتشکیل شده اند.درحالیکه هتروگلوکانها دارای زنجیره جانبی از منوساکاریدها (مانندگلوکز، گالاکتوز،مانوز،گزیلوز،ارابینوز،فوکوز،ریبوزیا گلوکورونیک اسید)وممکن است دارای ترکیبات مختلفی از اینها داشته باشند.

گلیکانها پلی ساکاریدهایی هستند حاوی واحدهایی غیراز گلوکز در اسکلت ساختاری خودمی باشند.براساس ترکیب پایه قند در اسکلت اصلی ، گلیکانها گروه بندی می شوند به گالاکتانها ،فوکان ها ،گزیلانها ومانانها.هتروگلیکانها دارای زنجیره جانبی از قندهای مختلف مانند آرابینوز،مانوز،فوکوز،گالاکتوز،گزیلوزوگلوکزبعنوان یک ترکیب اصلی یا درترکیبات مختلف می باشند.

بتا گلوکان ها یکی از اجزای اصلی سازنده دیواره قارچ ها می باشند. β-D-glucanهای اصلی (مانند پلی مرهای خطی D-glucoseبا دیگرمونوساکاریدها)تشکیل شده از واحدهای تکراری D-glucoseدر یک زنجیره خطی با اتصالات بتا(پیوندهای گلیکوزیدی).اینها میتوانند ازکربن شماره یک از یک حلقه قند به کربن شماره 3بعدی β-(1→3) ، ازکربن شماره یک به کربن 4 β-(1→4) یا از کربن 1 به کربن 6 β-(1→6)،گسترش یابند.تفاوت آنها با یکدیگر از نظرطول و ساختارمنشعبشان می باشد.

درمحلول های آبی مختلف ، β-glucan ها   تحت تاثیر تغییرات ساختاری به شکل مارپیچ سه گانه یا به شکل تک مارپیچ یا مارپیچ تصادفی تبدیل می شود. نقش ایمنی بتا گلوکانها ظاهرا به پیچیدگی ساختارو ترکیبشان بستگی دارد.برخی گلوکانها خطی هستند یا مولکول های منشعبند که دارای اسکلتی متشکل از واحد های گلوکزبا پیوندبتا یا آلفا می باشند.وبرخی از این ها دارای زنجیره ی جانبی هستند که درجایگاه های مختلف متصل شده اند.  این زنجیره های پلی ساکاریدی اساسا یا β-(1→3) و β-(1→4) یا ترکیبی از این دو با

β-(1→6) می باشند. Hetero-β-D-glucans  که پلی مرهای خطی گلوکز با دیگر D-monosaccharides هستند میتوانند دارای فعالیت ضدسرطانی داشته باشند اما α-D-glucans از قارچ ها معمولا فاقد فعالیت ضدسرطانی می باشد.پیشنهادشده که درجه بالای پیچیدگی ساختار با سیستم ایمنی قوی تر و اثرات ضد سرطانی ارتباط دارد.ساختار اولیه وفعالیت حیاتی یک پلی ساکاریدمیتواند بستگی به ترکیب منوساکارید های اون و پیکربندی و موقعیت پیوند گلیکوزیدی ،ترتیب منوساکارید ها،همچنین طبیعت ،تعدادو محل گروه های غیر کربوهیدراتی متصل به آن داشته باشد.پلی ساکارید های قارچ متصل به پروتئین ها یا پپتیدها(polysaccharide-peptides) فعالیت ضد توموری قوی نسبت به گلوکان های آزاد نشان می دهند.

براین اساس ،ترکیب پلی ساکارید – پروتئین میتواند تغییرات مختلف در ساختارشیمیایی شان مانند گلیکوپروتئین ها وترکیب هتروگلیکان پروتئین ،گلیکوپپتیدها و پروتئوگلیکان ها،داشته باشند.




(1→3)-β-d-glucan — relationship to indoor air-related symptoms, allergy and asthma



مقاله: (1 → 3) -β-D-گلوکان - ارتباط با علائم مربوط به هوا در محیط داخلی، آلرژی و آسم


نويسند‌گان:

(1→3)-β-d-glucan is a polyglucose structure in the cell wall of moulds, some bacteria and plants. Due to its unique (1→3)-β linkage it binds to specific receptors on phagocytosing cells and induces changes in their metabolism. Under realistic environmental concentrations, available data suggest that these changes express themselves as alterations of the defense mechanisms to other agents. Inhalation of (1→3)-β-d-glucan in humans causes symptoms from the upper respiratory tract and induction of cytokines in blood monocytes. (1→3)-β-d-glucan can be used as a marker of mould biomass in field studies. Relationships between the amount of (1→3)-β-d-glucan and the extent of symptoms as well as lung function changes and inflammatory markers have been described. In view of the mechanisms involved in the normal development of the immune system, children seem to be a particular group at risk due to (1→3)-β-d-glucan exposure.

(1 → 3) -β-D-گلوکان یک ساختار polyglucose در دیواره سلولی قالب، برخی از باکتری ها و گیاهان است. با توجه به منحصر به فرد (1 → 3) ارتباط -β خود آن را به گیرنده های خاص متصل می شود بر روی سلول های phagocytosing و موجب تغییر در سوخت و ساز بدن خود را. تحت غلظت زیست محیطی واقع گرایانه، داده های موجود نشان می دهد که این تغییرات خود را بیان به عنوان تغییرات از مکانیسم های دفاعی به عوامل دیگر. استنشاق (1 → 3) -β-D-گلوکان در انسان باعث علائم از دستگاه تنفسی فوقانی و القاء سایتوکاین ها در مونوسیتهای خون. (1 → 3) -β-D-گلوکان می تواند به عنوان یک نشانگر از زیست توده در قالب مطالعات میدانی استفاده می شود. روابط بین میزان (1 → 3) -β-D-گلوکان و میزان علائم و نیز تغییرات عملکرد ریه و شاخصهای التهابی شرح داده شده است. با در نظر گرفتن مکانیسم های درگیر در توسعه طبیعی سیستم ایمنی بدن، کودکان به نظر می رسد یک گروه خاص در معرض خطر به دلیل (1 → 3) -β-D-گلوکان قرار گرفتن در معرض. 



بررسی برهم کنش عصاره الکلی بره موم، لوامیزول، بتاگلوکان و لاکتوفرین با رده سلولی CHSE-214 در شرایط آزمایشگاهی
مقاله 12، دوره 7، شماره 4، زمستان 1394، صفحه 95-104  اصل مقاله (773 K)
نوع مقاله: فیزیولوژی (جانوری)
نویسندگان
مهدی محمدزاده ؛ امیر توکمه چی
1گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، صندوق پستی: 165
2گروه پاتوبیولوژی و کنترل کیفی آبزیان، پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه، دانشگاه ارومیه، صندوق پستی: 165
چکیده
در حال حاضر استفاده از محرک­ های رشد و ایمنی به­ طور گسترده­ ای در پرورش آبزیان مورد استفاده قرار می­ گیرد. این ترکیبات دارای خواص مفیدی هستند ولی تاکنون تحقیقی پیرامون اثرات ناخواسته آن­ ها در آبزیان انجام نشده است. رده سلولی CHSE-214 عموماًً در بررسی اثرات ترکیبات مختلف هم­ چون محرک­ های رشد و ایمنی در آبزیان، تکثیر ویروس ­ها در دماهای خاص و آشکار کردن پدیده­ آپوپتوزیس در سلول­ های مختلف، به­ واسطه­ دارا بودن برخی ویژگی­ های اختصاصی، کاربرد دارد. بر این اساس هدف از بررسی حاضر تاثیر غلظت ­های مختلف محرک­ هایی نظیر عصاره الکلی بره موم، لوامیزول، بتا گلوکان و لاکتوفرین بر رده سلولی CHSE-214 در شرایط آزمایشگاهی است. به ­همین خاطر، برای این کار سلول­ های فوق از انستیتو پاستور ایران تهیه و در محیط کشت سلولی RPMI و در حضور سرم جنین گاوی و آنتی بیوتیک ­های پنی­سیلین و استرپتومایسین در شرایط دمایی 37 درجه سانتی­ گراد و اتمسفر 5 درصدی گاز CO2 کشت داده شدند. در این بررسی اثرات ترکیبات فوق در غلظت­ های مختلف (بر حسب میکروگرم در لیتر) و زمان­ های مختلف (بر حسب ساعت) با روش رنگ ­سنجی MTT سنجیده شد. در نهایت تجزیه و تحلیل آماری داده­ ها با روش آنالیز واریانس یک ­طرفه و آزمون توکی (Tukey's test) انجام گرفت. یافته­ های حاضر ثابت کرد که اثرات سلول­ کشی ترکیبات فوق به­ طور معنی ­داری (0/05>P) وابسته به غلظت و مدت زمان است.
 از طرفی هر ترکیب بسته به غلظت می­ تواند به­ طور معنی­ داری (0/05>P) سبب القاء مرگ در رده سلولی CHSE-214 گردد و این خاصیت در بین ترکیبات متفاوت است. نتایج بررسی حاضر نشان داد که سه ترکیب بتاگلوکان، لوامیزول و لاکتوفرین به نسبت به ­طور معنی­ داری (0/05>P) دارای حداقل خاصیت سلول­ کشی هستند، درحالی که عصاره الکلی بره موم می­ تواند در غلظت ­های بالا به ­طور معنی­ داری (0/05>P) کشنده باشد. 


بررسی اثر پری‌بیوتیک‌های بتاگلوکان و نشاسته مقاوم به 

هضم بر ویژگی‌های رئولوژیکی خمیر


علوم و صنایع غذایی ایران
مقاله 17، دوره 13، شماره 50، بهار 1395، صفحه 183-193  
نوع مقاله: علمی پژوهشی
نویسندگان
زهرا محبی1 ؛ عزیز همایونی راد  2 ؛ محمد حسین عزیزی3 ؛ محمد اصغری جعفرآبادی4 ؛ رضا افشین پژوه5
1دانشجوی کارشناسی ارشد علوم و صنایع غذایی، کمیته تحقیقات دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز
2دانشیار گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز
3دانشیار گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس
4استادیار آمار زیستی گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز
5معاونت پژوهشی مرکز پژوهش‌های فرهیختگان زرنام، گروه صنعتی پژوهشی زر
چکیده
چکیده
اگرچه نان غذای اصلی و پایه مردم بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایران است اما از لحاظ مواد پری­بیوتیک فقیر بوده و کمتر از 5/2 درصد فیبر رژیمی دارد. بنابراین غنی­سازی نان با ترکیبات مختلف نظیر انواع مواد پری­بیوتیک در راستای ارتقای ارزش غذایی و سطح کیفی محصول، بسیار ضروری به نظر می­رسد. در این پژوهش اثر پری بیوتیک­های بتاگلوکان در سطوح 8/0، 1 و 2/1 درصد و نشاسته مقاوم به هضم در سطوح 5/5، 8 و 5/10 درصد و یک نمونه ترکیبی شامل 5/0% بتاگلوکان و 4%نشاسته مقاوم به هضم، بر خصوصیات رئولوژیکی خمیر مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داد که ویژگی­های رئولوژیکی خمیر بسته به نوع و غلظت ماده پری­بیوتیک اضافه شده متفاوت است. نتایج فارینوگراف نشان داد میزان جذب آب خمیر با افزایش مقدار دو ماده هیدروکلوئید بتاگلوکان و نشاسته مقاوم، افزایش می­یابد. زمان گسترش خمیر و عدد کیفیت فارینوگرافی تیمارهای دارای بتاگلوکان مشابه نمونه شاهد بود ولی مقاومت خمیر نسبت به نمونه شاهد کاهش یافت. در حالیکه زمان گسترش، عدد کیفیت فارینوگراف و مقاومت خمیرهای دارای نشاسته مقاوم به هضم نسبت به نمونه شاهد کاهش یافت. بتاگلوکان اثر بیشتری بر افزایش درجه سستی خمیر نسبت به نشاسته مقاوم داشت. استفاده از نشاسته مقاوم و بتاگلوکان باعث افزایش مقاومت به کشش و انرژی شد اما قابلیت کشش در مقایسه با کنترل کاهش یافت. تیمار ترکیبی، حاوی هر دو ماده بتاگلوکان و نشاسته مقاوم، بهترین خمیر از نظر ویژگی­های زمان گسترش و مقاومت خمیر، قابلیت و مقاومت به کشش بود.

β-Glucan supplementation, allergy symptoms, and quality of life in self-described ragweed allergy sufferers

 


هیچ نظری موجود نیست: